«Μάλιστα προέκυψε ερήμην μου. Δεν είχα σχεδιάσει δηλαδή τη δημιουργία οικογένειας.
Απλώς συνέβη και τότε σημειώθηκε μια δομική αλλαγή μέσα μου. Αλλαξαν οι προτεραιότητές μου.
Ξαφνικά παύεις να είσαι εσύ το παιδί που ζητάει την προσοχή και μπαίνεις σε δεύτερο πλάνο, καθώς έρχεται ένας άλλος που είναι πια το πρώτο πλάνο για σένα.
Το πρόγραμμά σου πλέον καθορίζεται από άλλους και το πιο δύσκολο είναι να μπορέσεις να συνδυάσεις την οικογένεια με τη δουλειά.
Παλιότερα, όταν κάποιος αργούσε στο γύρισμα επειδή είχε το παιδί του άρρωστο, στράβωνα.
Ντρέπομαι που το λέω, αλλά συνέβαινε.
Οταν έγινα γονιός τα έβαλα με τον εαυτό μου.
Επρεπε όμως να αποκτήσω κι εγώ παιδιά για να καταλάβω.
Συστήνω στους ανθρώπους τη δημιουργία οικογένειας για να καταλάβουν καλύτερα τον κόσμο.
Οταν κάνεις οικογένεια γίνεσαι πιο πολύ άνθρωπος.
Εχεις βέβαια τεράστια κοινωνική ευθύνη απέναντι στο παιδί που αποφασίζεις να φέρεις στον κόσμο έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση αυτή τη στιγμή.
Ομως, όσο κι αν φαντάζει χώρος αδυναμίας, είναι πολλές οι στιγμές που η οικογένεια αποτελεί χώρο δύναμης.
Σου δίνει το κουράγιο να κάνεις πράγματα που ούτε καν τα φανταζόσουν»,είπε στην εφημερίδα "espresso".
