Όλα ξεκίνησαν από ένα διαμέρισμα στη Γλυφάδα και τρία συμβόλαια συνεργασίας με καλλιτέχνες, των οποίων τα ονόματα τότε δεν γνώριζε σχεδόν κανείς. Η μουσική εταιρεία Panik Entertainment Group, που εμπνεύστηκαν ο Πάρις Κασιδόκωστας και ο Γιώργος Αρσενάκος, τέσσερα χρόνια μετά την ίδρυσή της εξελίχθηκε σε leader της ελληνικής μουσικής σκηνής κι ένα μεγάλο success story.
Ένα success story που ξεκίνησε από μια καλή φιλία μέσα στην εποχή της κρίσης. Μια επιτυχία που ξεκίνησε από μια παρέα. Ένα δύσκολο στοίχημα που πέτυχε, μάλιστα στο χώρο της δισκογραφίας που τα τελευταία χρόνια μοιάζει να προχωρά ασθμαίνοντας και αγκομαχώντας, με εταιρείες-κολοσσούς του χώρου, όπως η Sony και η Warner, να έχουν αποχωρήσει από την Ελλάδα.
Και μέσα στην αποψίλωση από τα παλιά μεγαλεία της δισκογραφίας, ξαφνικά ένα… Panik attack έρχεται να «λανσάρει» με επιτυχία ένα νέο concept δισκογραφικής εταιρείας στην Ελλάδα, ποντάροντας (τουλάχιστον αρχικά) αποκλειστικά σε φρέσκα πρόσωπα, προσπαθώντας να χτίσει νέους σταρ και καταφέρνοντας στην πορεία να πάρει κάτω από τις φτερούγες του και κορυφαία ονόματα του χώρου, όπως η Άννα Βίσση.
Πώς, όμως, δημιουργήθηκε η εταιρεία που κατάφερε σε τέσσερα μόλις χρόνια να έχει 35 διαφορετικά projects, η εταιρεία που πέτυχε να γίνει γρήγορα κερδοφόρα και να παραμείνει μέχρι σήμερα, παρόλο που οι παραγωγές που αναλαμβάνει είναι πλέον πολλές και άρτιες;
Όλα ξεκίνησαν από μία φιλία. Ο Γιώργος Αρσενάκος, στέλεχος της δισκογραφίας εδώ και πολλά χρόνια (με μακροχρόνια θητεία στηUniversal και στη συνέχεια στη Heaven) είχε φιλική σχέση με τον Πάρι Κασιδόκωστα. Μέλος και συνεχιστής μιας οικογένειας με μακρά παράδοση στη ναυτιλία και τις επιχειρήσεις, ο ΠάριςΚασιδόκωστας έδειξε από νωρίς ενδιαφέρον να επεκτείνει τις οικογενειακές δραστηριότητες και στο χώρο του θεάματος. Ο κινηματογράφος, όπως και η μουσική, ήταν ανάμεσα στα προσωπικά του ενδιαφέροντα, έτσι, γνωρίζοντας τον Γιώργο Αρσενάκο, σκέφτηκε πως μια new age δισκογραφική εταιρεία, με το σωστό άνθρωπο επικεφαλής, θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά στα ελληνικά πράγματα. Έτσι, τον Ιούνιο του 2011, για πρώτη φορά, συστήθηκε στο ευρύ κοινό η Panik Music, με σήμα το χαρακτηριστικό Panik Man, μια μορφή με μάσκα οξυγόνου. Το χαρακτηριστικό σήμα επιλέχθηκε ανάμεσα σε 120 διαφορετικές προτάσεις που είχε κάνει ο γνωστός designer Θοδωρής Λαλάγκας. Το μαύρο ήταν το χρώμα της δύναμης. Το κόκκινο το χρώμα του πάθους. Όχι τυχαία. Η Panik ήταν αποφασισμένη να μπει δυναμικά στο χώρο, όχι σαν μια απλή εταιρεία αλλά σαν ζωντανός οργανισμός, ταράζοντας τα νερά. Μπορεί τότε να μην είχε το budget (ούτε τη λογική) να διεκδικήσει μεγάλα ονόματα καλλιτεχνών που είχαν ήδη συμβόλαια με τις μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες, όμως αυτό ήρθε από μόνο του σε βάθος χρόνου.
Άλλωστε, η Panik ήρθε να γεμίσει ένα κενό στο χώρο, που οι υπόλοιποι δεν είχαν ακόμη εντοπίσει. Σε μια εποχή που η παλιά μορφή της δισκογραφίας, αυτή που βασιζόταν κυρίως στις πωλήσεις δίσκων, έμοιαζε να φθίνει με γεωμετρική πρόοδο, υπήρχε μια δίψα στην αγορά για κάτι καινούργιο, καθώς η ανάγκη για μουσική ποτέ δεν σταματά – αλλάζει απλά ο τρόπος που κάποιος μπορεί να την αποκτήσει και να τη χρησιμοποιήσει.
Το πρώτο συμβόλαιο της Panik ήταν με τους Playmen, το πιο πετυχημένο και γνωστό σήμερα δίδυμο των DJs και παραγωγών, κάτι πρωτοποριακό για την Ελλάδα που δεν είχε συνηθίσει να αντιμετωπίσει τους παραγωγούς ως καλλιτέχνες. Γύρω από αυτούς άρχισε να χτίζεται ο πυλώνας της house μουσικής, στον οποίο η Panik ήθελε να επεκταθεί. Το δεύτερο συμβόλαιο ήταν με έναν under ground ράπερ, το Μηδενιστή, με στόχο ο ξεχωριστός του ήχος να μπει σε ένα πιο mainstream ραπ μονοπάτι για να κερδίσει το ευρύ κοινό. Και το τρίτο συμβόλαιο ήταν με μια νεαρή κοπέλα με εντυπωσιακό γαλαζοπράσινο βλέμμα, η οποία μέχρι τότε ανέβαζε στο YouTube τραγούδια που ηχογραφούσε σε στούντιο με μια παρέα φίλων της. Το όνομά της ήταν Demy. Με τηνDemy συμπληρώθηκε και το τρίτο συστατικό της μουσικής παλέτας, αυτό της ποπ μουσικής. Η λογική της νεοσύστατης Panik ήταν να κάνει 360ο συμφωνίες με τους καλλιτέχνες: Να τους «χτίσει» στο μουσικό στερέωμα ένα ξεχωριστό προφίλ, αναλαμβάνοντας παράλληλα και όλες τις παράπλευρες δραστηριότητές τους. Το ρεπερτόριο, οι παραγωγές, τα live, οι χορηγίες, τα events και η όποια άλλη δραστηριότητα μπορούσε να αποκτήσει ένας καλλιτέχνης ήταν εξολοκλήρου κάτω από το management του πολυπράγμονα ΓιώργουΑρσενάκου, συνιδρυτή της Panik και της ομάδας του.
Το πρώτο τραγούδι που κυκλοφόρησε η εταιρεία ήταν μια συνεργασία του Μηδενιστή με την Demy στο κομμάτι «Ζωγραφιά», που έκανε την έκπληξη σπάζοντας κάθε ρεκόρ σε views στο YouTube και κάνοντας σημαντικές πωλήσεις μέσω iTunes. Όσο ρομαντικό και να ακούγεται, μια τόσο new age εταιρεία ξεκίνησε από μια… ζωγραφιά.
Με σύμβολο την εξωστρέφεια, σύντομα ξεκίνησαν οι συνεργασίες με καλλιτέχνες του εξωτερικού. Το δεύτερο κομμάτι που κυκλοφόρησε από την Panik ήταν μια συνεργασία των Playmen με τον T-Pain, το «Out of my head», ενώ στην αναζήτηση για ένα δυνατό single εντοπίστηκε το «You will never know» της Γαλλίδας afro-soul τραγουδίστριας Imany. Ήταν το τρίτο τραγούδι που κυκλοφόρησε η εταιρεία το Σεπτέμβριο του 2011, που έφτασε στο Nο1, κάνοντας αξιοσημείωτο cross over σε όλη τη χώρα. Η αρχή είχε γίνει και είχε γίνει σωστά. Κι αυτό τράβηξε τόσο την προσοχή του κοινού, όσο και των media, αλλά και των ανθρώπων της δισκογραφίας. ΗPanik δεν είναι απλά μια εταιρεία, αλλά τρόπος ζωής. Κι αυτό αποτυπώνεται σε όλες τις εκφάνσεις της. Φρέσκος ήχος, φρέσκα πρόσωπα, νέα projects, με διαρκή ανανέωση.
Τα συμβόλαια άρχισαν να πολλαπλασιάζονται. Η Θωμαή Απέργη με την τζαζ φωνή της, οι Koza Mostra που μαζί με τον Αγάθωνα έκαναν την έκπληξη κερδίζοντας την 6η θέση στο διαγωνισμό της Eurovision το 2013. Παράλληλα, οι συνεργασίες με καταξιωμένους καλλιτέχνες από άλλες δισκογραφικές εταιρείες συζητήθηκαν κι έκαναν τη διαφορά, όπως αυτή του Μιχάλη Χατζηγιάννη με τον Μηδενιστή στο τραγούδι «Σε έναν τοίχο», αλλά και της Έλενας Παπαρίζου με τους Playmen στο «Party all the time». Το γεγονός πως η Panik ήταν κάτι φρέσκο που κέρδιζε διαρκώς έδαφος έκανε το χώρο να υποδέχεται με ενθουσιασμό τις προτάσεις για συνεργασίες.
Παράλληλα, η εταιρεία επεκτεινόταν και στο ελληνικό ρεπερτόριο, μέσω της Panik Platinum που ήρθε να φιλοξενήσει το λαϊκό και έντεχνο ήχο. Στέφανος Κορκολής, Στέλιος Ρόκκος, Κώστας Μαρτάκης, Κρυσταλλία, Αγγελική Ηλιάδη, Χριστίνα Σάλτη ενδυνάμωσαν το roster της δισκογραφικής.
Το 2013 ήρθε κι ένα χρυσό συμβόλαιο: Αυτό με την ερμηνεύτρια που επί χρόνια τα Μέσα αποκαλούν «Απόλυτη Ελληνίδα Σταρ», την Άννα Βίσση. Για να την υποδεχτεί, η Panik δημιούργησε ένα ξεχωριστό label την «Panik Gold», με σκοπό εκεί να ενταχθούν τα νέα της τραγούδια, αλλά και ό,τι άλλο η ίδια επιθυμούσε να κυκλοφορήσει μέσα από το συγκεκριμένο label. Μάλιστα, το πρώτο της, πολυαναμενόμενο άλμπουμ από τηνPanik Gold θα κυκλοφορήσει μέσα στον Οκτώβριο, με δεκαπέντε νέα τραγούδια, πέντε χρόνια μετά την τελευταία δισκογραφική της δουλειά.
Το 2015 η Panik Records υποδέχτηκε στη μουσική της οικογένεια και την Ελένη Φουρέιρα και το συγκρότημαΜΕΛISSES, μεγαλώνοντας κι άλλο!
Οι next generation σταρ είναι μία ακόμα μεγάλη επιτυχία της Panik Records, με καλλιτέχνες που λάτρεψε το νεανικό κοινό, όπως είναι το πιο hot boy band, οι Boys and Noise, ο Στέλιος Λεγάκης και η Josephine.
Panik Records, Panik Platinum και Panik Gold είναι σήμερα τα τρία από τα labels του Panik Entertainment Group, το οποίο έχει και ένα ξεχωριστό κομμάτι, την εταιρεία management και δημοσίων σχέσεων PanikRelations, που διαχειρίζεται την επικοινωνία καλλιτεχνών που δεν της ανήκουν αναγκαστικά και δισκογραφικά, όπως η Δέσποινα Βανδή (που ανήκει δισκογραφικά στη Heaven). Η συνεργασία της Panik Relations με τηΔέσποινα Βανδή τα τελευταία δύο χρόνια οδήγησε σε ένα εντυπωσιακό reboot, με sold outεμφανίσεις, Νο1 hits αλλά και μια τηλεοπτική παρουσία στο The Voice που σύστησε στον κόσμο ένα άλλο της πρόσωπο.
Πολλοί αναρωτιούνται πώς γίνεται να διαχειρίζεσαι την επικοινωνία ενός καλλιτέχνη χωρίς να σου ανήκει δισκογραφικά, τη στιγμή που υπάρχει δυνατό δισκογραφικό παράρτημα στην εταιρεία, αλλά οι ιθύνοντες τηςPanik σε αυτό απαντούν πως όλα είναι θέμα μενταλιτέ. «Θέλουμε να έχουμε ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας με όλες τις δισκογραφικές. Δεν είμαστε ανταγωνιστές, είμαστε συνεργάτες. Σε εποχές κρίσης οι συνεργασίες βοηθούν να επιβιώσουμε και να εξελιχθούμε» συνηθίζει να λέει σχετικά ο Γιώργος Αρσενάκος. Τέσσερα χρόνια και πολλές επιτυχίες μετά, η Panik εξακολουθεί να παραμένει ένα brand με φρέσκο αέρα και δυναμική, με «οικογενειακή σχέση» με τους καλλιτέχνες της. Και εξακολουθεί να έχει την έδρα της σε ένα φιλόξενο, ηλιόλουστο διαμέρισμα στη Γλυφάδα και όχι σε κεντρικά εντυπωσιακά γραφεία σε πολυόροφα γυάλινα κτίρια. Όπως είπαμε, όλα είναι θέμα μενταλιτέ.
Tags
Music news